Time in Tbilisi آغامحمدخان در تهران خود را آماده‌ی نبردی بزرگ و لشکرکشی به قفقاز و گرجستان می‌سازد. در هجوم به این نواحی است که زنان بسیاری را نیز از آن دیار به اسارت می‌گیرد. در این لشکرکشی‌ها، او از هیچگونه خشونتی دریغ نورزیده است. چنان‌که در «ناسخ‌التواریخ» آمده:
«آغامحمدخان بعد از تهیه‌ی تصرفات، هفتاد تن از اعیان گرجیان را عرصه‌ی شمشیر ساخت؛ آنگاه به شهر تفلیس درآمد و لشکر، دست به یغما برگشادند و چندان که دانستند و توانستند از زر و سیم و دیگر اشیاء نفیسه حمل دادند و پانزده هزار تن از زنان و دوشیزگان و مردان و پسران را اسیر و دستگیر ساختند و کشیشان را دست بسته به رود ارس انداختند.»
مورخ معاصر ازبک، «فتح‌الله عبدالله‌یف» به نقل از روزنامه‌ی «قفقاز»، در شرح این وقایع می‌نویسد:
«دشمن با جنگ و ستیز وارد «تفلیس» شد. سپاهیان ایرانی بلایای وحشتناکی بر شهر وارد آورده، دست به قتل و غارت زده و بخش قابل ملاحظه‌ای از سکنه‌ی آن را نابود ساختند.
بچه‌های شیرخوار را از آغوش مادران برمی‌گرفتند و از پای، آنان را گرفته، به دونیم می‌کردند، تا تیزی شمشییرهای خود را بیازمایند. زنان را تحقیر کرده و آنان را به اردوگاه خویش می‌بردند و وادارشان می‌کردند که کودکان خود را در جاده رها کنند.
شمایل حضرت «مریم» را روی پل رودخانه‌ی «کورا» گذاشته، گرجیان را وادار می‌کردند که آن را لگدمال کنند، و بدین وسیله آنها را تحقیر می‌نمودند و هر کس به این کار تن درنمی‌داد، بلادرنگ او را از پل به رودخانه‌ی «کورا» ـ که دیگر پر از اجساد شده بود ـ پرتاب می‌کردند.
جاده، پر از کودکانی بود که توسط ایرانی‌ها از مادرانشان جدا شده و اینک به‌خاطر مادرانشان زار زار می‌گریستند.
فاتحان، گرمابه‌های مشهور شهر را که از سنگ مرمر و گرانیت ساخته شده بودند، ویران نموده، قورخانه و ضرابخانه را نابود کرده و مدارس، چاپخانه و کلیساها را ازبین می‌بردند. کتابخانه‌ی غنی گرجستان به غارت رفت.»
 |  یکی از با ارزش ترین تمثال های نقاشی شده گرجستان. در پایین تصویر آغامحمد خان قاجار مشاهده میشود. |
